แผ่นดินของเรา

เปิดบทนำ  ด้วยภาพพระราชพิธีบรมราชาภิเษก แล้วภาพกลายเป็น ท้องฟ้ายามราตรีมีพระจันทร์ทรงกลดงดงามวงดุริยางค์บรรเลงโหมโรง “แผ่นดินของเรา”อย่าง มโหฬารระทึกใจ ฝูงหิ่งห้อยนับแสนบินผ่านระยิบระยับฟ้าร่อนลงพื้นเป็นสาย แม่น้ำเจ้าพระยา ไหลพาดผ่านพระนครศรีอยุธยายามใกล้ฟ้าสาง แสงจันทร์สะท้อนเกลียวน้ำเป็นประกายระยับ

ตอนที่หนึ่ง :  ใกล้รุ่ง

             หญิงสาวชาวไร่ (มีเรีย เบเนเดดตี้) และชายหนุ่มหมู่บ้านเดียวกัน (เรืองศักดิ์ ลอยชูศักดิ์) มีชีวิตประสาชาวบ้านอันสงบสุข ณ ท้องทุ่งห่างไกล ทั้งคู่เกี้ยวพาราสี เต้นรำ และร่วมกันขับร้องเพลงพระราชนิพนธ์ ‘ใกล้รุ่ง’ ทั้งนี้ต่างคนต่างอาบน้ำประแป้ง เก็บดอกไม้กลางทุ่ง พายเรือใบเก็บบัว เตรียมตัวรอรับขบวนเสด็จทางรถไฟของพระเจ้าอยู่หัว ที่จะมาทรงเยี่ยมราษฎร เมื่อพระเจ้าอยู่หัวเสด็จมาถึง ก็ทรงทอดพระเนตรมาทางชาวบ้านอย่างเมตตา ดนตรีบรรเลง “ยิ้มสู้” ดังขึ้นมาเบาๆ ขณะที่มหาดเล็กลงมารับของถวายจากชาวบ้าน พระเจ้าอยู่หัว ทรงโบกพระหัตถ์และยิ้มให้ชาวบ้าน ขณะที่รถไฟเคลื่อนออก ชาวบ้าน โดยเฉพาะ หญิงชายคู่นำ มองตามอย่างปิติจนไม่อาจกลั้นน้ำตาไว้ได้

ตอนที่สอง :  ลมหนาว  

            บนภูเขาสูง ชาวเขาชาวดอยเลิกจากการปลูกฝิ่น หันมาปลูกพืชเมืองหนาวทดแทน ตามแนวทางพระราชดำริของพระเจ้าอยู่หัว ชายหนุ่มชาวเขาคนหนึ่ง (สุกฤษฎิ์ วิเศษแก้ว) มีชีวิตทำไร่ปลูกผักอยู่กับลมหนาวอย่างมีความสุข พลางร้องเพลง ‘ลมหนาว’ โดยคนรักของเขาเก็บดอกไม้อยู่ในแปลงดอกไม้โครงการหลวงที่ในหลวงทรงริเริ่มไว้ ทั้งคู่ที่กำลังมีความรักฝันถึงโลกแห่งรักที่เต็มไปด้วยดอกไม้ผลิบานเต็มทุ่ง ชายหนุ่มตัดสินใจยื่นของหมั้นให้หญิงสว เธอนิ่ง แต่สุดท้ายก็จับมือเขาและรับของชิ้นนั้นไว้ บรรยากาศเมืองเหนืออบอวลด้วยไอรักและความสุข

ตอนที่สาม :  ค่ำแล้ว

อาทิตย์อัสดง ณ หมู่บ้านอันยากไร้และแห้งแล้งแห่งหนึ่ง บนแผ่นดินอีสาน แม่ (สุนารี ราชสีมา) คนหนึ่งซึ่งมีลูกๆ สี่คน และยังท้องอยู่อีกหนึ่งคน ทุกข์ระทมจากความแร้นแค้น สามีของเธอต้องออกจากบ้านไปหางานทำในเมือง  เธอร้องเพลง ‘ค่ำแล้ว’ เพื่อกล่อมลูกๆ นอน แต่แล้ววันหนึ่งพระเจ้าอยู่หัวก็ทรงเสด็จมาเยี่ยม และทรงครุ่นคิดหาหนทางช่วยเหลือ ในที่สุดก็ปรากฏเป็นแผนภูมิโครงการฝนหลวง

 ตอนที่สี่ :  สายฝน

                ผืนดินอีสานแห่งเดิมกลับมาฉ่ำน้ำอีกครั้ง หลังจากโครงการฝนหลวงของพระเจ้าอยู่หัว สร้างฝนให้ชาวนาสำเร็จ ข้าวงอกงาม สามีและภรรยาได้กลับมาอยู่พร้อมหน้ากันอีกครั้ง ชาวบ้านออกมาจับกบ เขียด และปลาที่กลับคืนท้องนาดังเดิม ทั้งหมดร่วมกับร้องเพลง ‘สายฝน’ อย่างเป็นสุข

ตอนที่ห้า :  Oh I Say

             กลุ่มสตรีทแด๊นซ์สีแดง นัดรวมตัวกันประจำที่อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย หัวหน้ากลุ่ม (นัททิว) กำลับอบรมลูกน้อง พวกเขาเป็นอริกับกลุ่มนักเต้นฮิพฮอพสีเหลือง (สิงโต) ต่างฝ่ายต่างตรงเข้าประชันกัน เต้นแข่งกันอย่างดุเดือด โดยร้องเพลง Oh I Say ในสไตล์เข้มข้น ต่างฝ่ายต่างเก่ง และพาลจะมีเรื่องวิวาทกัน จังหวะเดียวกับที่หันไปเห็นพระบรมฉายาลักษณ์ในหลวงที่ทรงแซ๊กโซโฟน และได้เห็นหมู่คนแต่งกายหลากสีสันร้องเพลง Oh I Say ร่วมกันอย่างสมานสามัคคี ทั้งสองแก๊งคิดได้ จึงหยุดทะเลาะกัน จับมือ และร่วมร้องและเต้นเพลง Oh I Say ด้วยกัน

บทส่งท้าย  :  แผ่นดินของเรา         

            ที่ท้องฟ้าเห็นพลุแตกกระจายสวยงาม ชายหนุ่มพากลุ่มคนพิการจำนวนมาก ที่ถือเทียนถวายพระพรและดอกไม้ผ่านมาหยุดยืนมอง ชายหนุ่ม (ธงไชย แมคอินไตย) ก้มลงร้องเพลงให้เด็กหญิงในรถที่เขาช่วยเข็นมา พลางร้องเพลง ‘แผ่นดินของเรา’  ระหว่างที่เขาร้อง เด็กหญิงหลับตาลงจินตนการ ภาพด้านหลังทั้งกลุ่ม ที่เห็นเป็นแสงสีกรุงเทพราตรีเปลี่ยนไปเป็นภาพป่าไม้ ลำธาร สวยงามเหนือจริง มีสัตว์ในวรรณคดีเยื้องย่างและบินว่อนอยู่ทั่วไป เห็นภาพโบราณสถาน แหล่งน้ำ บ้านเรือน ไร่นา ที่อุดมสมบูรณ์สวยงามน่าอยู่ยิ่ง

   ประชาชนซึ่งได้แก่ตัวละครเอกทุกตอน มารวมตัวกันเมื่อเวลาผ่านไปหลายสิบปี จนมาถึงปีปัจจุบัน 2553 ทุกคนมีอายุเพิ่มขึ้นตามวันเวลา และล้วนถือเทียนและช่อดอกไม้สดมุ่งตรงมาถวายพระพร อย่างแช่มชื่นด้วยสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณ

            ที่หน้าพระที่นั่งจักรีฯ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จออก...ทรงโบกพระหัตถ์ ยิ้มให้มหาชน.... ประชาชนที่เข้าเฝ้าต่างปิติ บ้างก้มกราบ บ้างถวายคำนับ แล้วพร้อมใจกันชูเทียนพร้อมดอกไม้ขึ้นไสว เปล่งเสียงถวายพระพรสนั่นไปทั่วลาน โคมลอยนับแสนถูกปล่อย ลอยขึ้นจากทั่วบริเวณที่มีแต่ แสงเทียนระยิบระยับ กล้องทิลตามขึ้นไปบนท้องฟ้า เห็นดาวระยับหน้าทางช้างเผือก เปล่งแสงประกายอ่านได้ความว่า " ทรงพระเจริญ "

...............................................................................................................................................................

แผ่นดินของเรา ตอนที่ 1

แผ่นดินของเรา ตอนที่ 2

แผ่นดินของเรา ตอนที่ 3

...............................................................................................................................................................